Bladen

zondag 28 augustus 2011

Aangekomen!!

Aangekomen in België en dat voelt zo goed! Het is een rare gedachte om niet meer in Melbourne te zijn, maar het voelt hier direct weer als thuis.

De vlucht duurde natuurlijk veel te lang, 27uur! Maar het vliegtuig zelf was wel alle luxe. We hadden het nieuwste en grootste vliegtuig van Melbourne tot in Londen. Iedereen had zijn eigen tv-tje met touchscreen (!) waar wel 100 films op stonden, je kon gewoon tv kijken, radio luisteren, spelletjes spelen, er was zelfs de 'skycam' (camera op de bovenkant van het vliegtuig) waarbij je de vlucht kon volgen in de lucht! Dat was vooral leuk om te zien tijdens landen en opstijgen. De maaltijden waren beter dan de vorige keer, gelukkig. We kregen terug lekkere warme chocolademelk met een marshmellow in, mmm... lekker voor het 'slapen gaan'.

In Londen moesten we 4uur wachten voor een vlucht van 45 min, niet de moeite waard dus! Eindelijk aangekomen in Brussel was ik best wel zenuwachtig om mama, papa en Koen terug te zien. Raar niet? Mama had een bord beschilderd met 'Welkom thuis Katrien erop'! Zo leuk! Toen ik ze dan echt zag moest ik toch wel wenen. Ik had me nochtans voorgenomen om het niet te doen, maar ja, niets aan te doen. Het voelde zo goed om ze weer eens vast te pakken na 6 weken en papa na 10 weken!

Dan afscheid genomen van Charlotte en Joris, ik ga ze zeker nog terug zien dus dat was niet zo moeilijk. In de auto op weg naar huis dan te weten gekomen dat mama en Koen slechts 3 dagen in Amerika waren! De waterleidingen waren gesprongen en de hele vloer stond onder water. Ik was nogal verschoten toen ze me dat allemaal vertelden! En de keren dat ik heb gebeld, zogezegd naar Amerika, had ik hun dus 's nachts wakker gebeld omdat ik de tijd rekende van in San Fransisco! Als ik het nu bedenk, nu begrijp ik waarom ze antwoorde op mijn vraag wat ze daar al allemaal bezocht hadden 'veel te veel om op te noemen' was.

Ook al is het huis nu een beetje een werf, toch voelt het goed om terug thuis te zijn! Ik ga vanavond einelijk in mijn eigen bedje slapen, in mijn vertrouwde omgeving. :-D

vrijdag 26 augustus 2011

Laatste dag! :-(

Gisterenavond heb ik eigenlijk mijn afscheidsetentje gehad met mijn gastfamilie. Vicki en ik zijn naar haar moeder gegaan en daar hebben we avond gegeten. Het was heel gezellig! Ik heb voor het eerst in 6 weken puree gegeten! Dat was echt zooo lekker. En dan als desert had Vicki 'pavlova' gemaakt, een typisch Australisch gerecht (heb ik dan uiteindelijk toch echt Australisch eten gegeten!). Het is een soort taart van eiwit en vanille met dikke slagroom en aardbeien op. Het is niet fantastisch maar het was goed.
En ik heb van Joannie (de moeder) een vaarwel-kaart gekregen, zo lief! Ik ga ze (Vicki, Deena en Joannie) echt wel missen ook al was dit niet het perfecte gastgezin. Ik heb met de situatie in het gezin leren omgaan en nu besef ik hoe goed ik het thuis heb!
Vandaag was de laatste volledige dag op Australische bodem :-(. Ik had nooit gedacht dat deze dag er zo snel zou zijn! Ik ga dit echt wel missen ook al had ik dan wat mindere dagen hier. Het voelt eigenlijk best raar want ik besef niet goed dat ik morgen het vliegtuig opstap. Ik heb mijn valies (bijna) gemaakt, maar toch voel ik nog niet het einde van deze reis.

Ik heb ook voor het laatst de Amerikaanse meisjes gezien. Ik ga ze echt missen! Het is opmerkelijk hoe je zo goed bevriend met iemand kan worden in 6 weken, hoe goed je elkaar kent en hoe zeer je elkaar gaat missen. Ik wist voor ik hier aankwam dat ik iedereen zou moeten verlaten op het einde, maar dat het echt zo hard zou zijn? Nee, nooit gedacht!

Om deze uitwisseling toch nog samen af te sluiten, zijn we samen gaan lunchen in een Mexicaans restaurant. Ik heb nog nooit Mexicaans gegeten, dus ik was wel benieuwd. Ik vond het lekker :-). Het was heel pikant maar lekker. Daarna voor de laatste keer naar de Queen Victoria Market gegaan omdat sommige studenten nog wat souvenirs nodig hadden (beter laat dan nooit!) en dan afscheid moeten nemen van iedereen!
Vanavond blijf ik in het huisje. Ik heb het voor mij alleen voor een paar uurtjes want Deena is naar een verjaardag en Vicki heeft dansles. Dat is niet erg, kan ik op mijn gemak naar een film kijken en nadenken of ik alles ingepakt heb. Waarschijnlijk zal ik mijn valies wel 20 keer checken of alles erin zit! Ik wil echt niets vergeten want als je iets moet laten overkomen van hieruit... dat kan wel wat tijd een geld kosten! Liever vermijden dus.

Veel liefs en het volgende berichtje zal vanuit België (of vanuit 1 van de tussenstops als ik mij verveel) geschreven worden.
XXx....

donderdag 25 augustus 2011

Ballarat Sovereign Hill and Rod Laver arena tour

Gisteren vroeg opgestaan omdat we om 9:30 afgesproken hadden in Southern Cross om te vertrekken naar Ballarat. Het is zo'n anderhalf uur rijden, wat op zich niet zo lang is maar we moesten vroeg terug zijn in de namiddag voor het 'Farewell diner'.

Sovereign Hill kan ik het best vergelijken met Bokrijk in België, maar dit is groter en meer gespecialiseerd in het mijnleven van in het begin van de 20e eeuw. Het was echt de moeite waard. Een heel mijnersdorp was nagebouwd met acteurs in de aangepaste kledij, rijtuigen met paarden, straattheater, de garde die paradeert in de straten,... Eerst bezochten we een mijn. We daalden af en we moesten allemaal smalle gangen volgen en daarin werden hologrammen afgespeeld van werkende mijnwerkers op zoek naar goud. Allemaal levensecht nagemaakt! Daarna op goudzoektocht :-D. Uit een bronriviertje kon iedereen met een speciaal metalen pannetje grond scheppen en dan, via de speciale techniek, kon je echt goud vinden! Geen grote goudklompen natuurlijk, maar wel kleine goudschilfertjes! Een paar studenten vonden wat, ik niet :-(. Ik had niet genoeg geduld om de techniek van het goudzoeken perfect toe te passen.
Dan wat rondgewandeld in het nagebouwde stadje: oude kledingwinkeltjes met hoeden voor mannen en hoepelrokken voor vrouwen, oude bakkerijen met echte vuurovens, bowlingbaan in hout, goudsmid, brandweerkazerne, de hoogovens die voor de druk zorgden voor in de mijn, een toilet langs de straat, doodskistenmakerij, kerk,er was zelfs toen al een chinese wijk met een chinese tempel...
3 ervan vielen me extra op: Het eerste was een oud schooltje. Met oude lessenaars, bord, inktpotjes, ... Het tweede was de kaarsmakerij. We hebben zelf een kaars geverfd! Dat was echt leuk. Ik heb de mijne gepersonaliseerd met de 'K' erop. Ik toon het als ik terug ben.
Het derde was de snoepjesmakerij. We kregen een demonstratie hoe men snoepjes maakte. Heel leuk om zien, nog leuker om ze te mogen proeven! Het was raspberry (wat is dit in ned?)-smaak, zo lekker. Ze waren zelfs nog wat warm.
Terug naar Melbourne voor het 'Farewell diner'. Het was in een pizzarestaurant. Wel gezelllig en het was de laatste keer dat we allemaal samen waren. Ik had nooit gedacht dat ik zo goed bevriend met de anderen zou worden, ik ga ze echt wel missen :-(. Sommigen kan ik misschien nog bezoeken zoals de mensen in Nederland, maar de Amerikaanse meisjes ga ik waarschijnlijk nooit meer terugzien! Dat doet wel pijn!

Vandaag ben ik met Kendall en Carmen naar de Queen Victoria Market gegaan omdat ik nog een souvenirtje voor Koen moest hebben. Het is echt wel moeilijk om voor jongens iets leuks te vinden, gelukkig ben ik in mijn opdracht geslaagd :-). Het is te hopen dat je het leuk vind, Koen, en anders doe je maar alsof!
Ik heb ook een paar snoepjes gekocht voor op de 27uur (!) lange vlucht.
In de namiddag heb ik dan eindelijk de Rod Laver Arena bezocht! Ik heb het heilige courts aangeraakt, ben door de Hall of Fame gelopen (de gang waar de tennissers doorheen lopen naar de arena voor de match) waar allemaal foto's hingen van de winnaars van alle jaren, heb op het 'Margaret Court' (2e belangrijkste tennisplein) gelopen, ben in de persruimte geweest waar de interviews plaatsvinden, heb de trofeën van dichtbij gezien en heb foto's van de handtekeningen van Nadal, Federer, Djokovic en Clijsters!!!
Het was een perfect bezoek! Ik ben zo blij dat ik er uiteindelijk geraakt ben want ik wou dit voor geen geld missen.

Dikke kus!

dinsdag 23 augustus 2011

St Kilda :-D

En ik die dacht dat het mooie weer en strandliggen voorbij waren na de Goldcoast! Fout! Vandaag in St Kilda was het net alsof we terug in het warme Queensland waren :-D

in de voormiddag wat rondgelopen in het stadje en wat gewinkeld. Er waren echt veel kleine winkeltjes waar ze prulletjes verkopen, juwelen en ook indische zaken. Ik hou van zo'n winkeltjes, het is gewoon gezellig om daarin rond te slenteren, de ringen aandoen zonder ze te kopen, ruiken aan de wierrook, de huidolies uittesten,...
's Middags hebben we een milkshake gedronken. Ik had een 'Cherry Ripe', dat hebben we denk ik niet in België maar het was best lekker. Dan wat in het kleine parkje gezeten en daarna op naar het strand!
Het is onbegrijpelijk dat ik in Melbourne in de winter op het strand kan liggen zonnen in mijn bikini! Zalig! Ik heb gelezen in de krant dat het vandaag hier warmer was dan in Beligië! Dat belooft voor als ik terugkom, ik hoop dat het dan wat beter weer is.

Na een uur zijn we naar de pier getrokken en terwijl we aan het wandelen waren, zag Thayer een stervis in het water. Het was niet diep en dus sprong ze in het water en wat verder lagen er zo'n 50 stervissen in de oceaan! Ik heb ze nog nooit van zo dichtbij gezien. Ze zijn wel mooi! Thayer heeft ze ons doorgegeven op onze handen. Ze voelen wel raar, ze zuigen zich vast op je hand en al hun kleine tentakels trekken zich terug wanneer je ze oppakte. Fascinerend!
Voordat we dan de tram en trein terug namen, hebben we de meest heerlijke taart gegeten. We konden er niet aan weerstaan. Er waren zo'n 4 typische Franse taartbakkerijen in het winkelstraatje met zo veel lekkere dingen. Als ze al die dingen uitstallen in de etalage vragen ze erom! Maar ik heb er geen spijt van: heerlijk!

In het kort: een zalige zomerdag in de winter! :-)

Veel liefs en tot gauw! Xxx

maandag 22 augustus 2011

Old Melbourne Goal

Vandaag ben ik naar de oude gevangenis van Melbourne geweest. Echt de moeite waard! Ik wilde eerst niet echt gaan maar ik ben blij dat ik toch ben meegegaan.

We kregen een rondleiding maar het was geen gewone! We werden 'verwelkomd' door een sergeant (verkleed in de klederdracht van toen) die continu bevelen gaf en die ons in 2 groepen deed binnenkomen: vrouwen gescheiden van mannen. We kregen een papier met onze nieuwe identiteit met ons crimineel verleden op, ik was een Kate maar ik begreep niet goed wat ik had mispeuterd :-p.
Daarna moesten we in 2 rijen naar de wachtcellen gaan. Dit zijn de cellen waar men tijdelijk werd in geplaatst als de gevangenis vol was. Het zag er echt niet uit. Ik zou hier geen minuut willen blijven!
We ondergingen een inspectie op verboden middelen (!), moesten onze zakken uitdoen en voor ons plaatsen, we mochten de muren en deuren niet aanraken,... Het was eigenlijk best grappig!
Dan werden we opgesloten in zo'n cel voor 'de nacht', een korte nacht van welgeteld 3 minuten. Ik heb me echt kapot gelachen want Simone was haar onnozele zelve en daardoor vloog de deur open! De sergeant kon er niet mee lachen! Daarna werden we naar de binnenplaats geleid. Hier bracht men de hele dag door, zonder verwarming in de winter of afkoeling in de hete zomer! Dat moet echt een hel geweest zijn.

We konden naar filmpjes kijken van getuigenissen van mensen die hier hadden gezeten, we konden de 'douches' en 'toiletten' zien.
We konden op ons eigen het gevangenis-gedeelte bezoeken. Dat was nog erger! Gevangenis was echt geen pretje in de vroege 20e eeuw! Iedereen zat bij elkaar: van simpele dieven tot seriemoordenaars. Gezellig!
Het was een gruwelijk maar interessant bezoek. Ik had nooit gedacht dat het me zou bevallen.

In tussentijd gaan de Hollanders (Nikki, Simone, Jill en Jasper) maar door met me te plagen met mijn blijkbaar raar Nederlands. Ik gebruik blijkbaar rare woorden en uitdrukkingen en dan lachen ze me altijd uit!Soms verstaan ze me totaal niet, dat is echt raar want ik had nooit gedacht dat er zo'n groot verschil was tussen Nederland en Vlaanderen. Waar een uitwisseling naar Australië al niet goed voor is ;-).

Dikke kussen en tot binnen een kleine week! <3

Laatste weekend is voorbij!

Moet ik nu blij of verdrietig zijn? Ik heb me hier geweldig geamuseerd en supertoffe mensen leren kennen. Het waren de 6 weken van mijn leven! Maar ik mis mijn familie en vrienden enorm. 6 weken lijkt niet lang, maar op bepaalde momenten is het dat wel, geloof me!

Ik ben voor het laatst op uitstap geweest met mijn gastouder, Vicki. We zijn op zondagnamiddag naar St Kilda getrokken. Een klein havenstadje met een strand en er was op dat moment ook een marktje. Echt leuk! Het was een 'kunstmarktje': zelfgemaakte speciale juwelen, schilderijen, sjaals, hoeden, foto's,... Het marktje was vlakbij het strand. We zijn er natuurlijk langsgewandeld, het was zalig! Zonnig en zo'n 22 graden. Er waren zelfs mensen aan het zwemmen in de oceaan! Dat is winter in Melbourne: zwemmen in de oceaan bij 22 graden :-D.
In de avond ben ik naar het afscheidsfeestje van Flavia geweest. Ze is een Italiaans meisje dat vandaag vertrok. Ze is echt heel lief en ik vind het spijtig dat we haar niet eerder leerden kennen (van in Goldcoast)! Het was heel leuk en de taarten die er waren, waren superlekker. Het was er wel heel druk want in het huis zelf leven zo'n 13 mensen (Laura, man, ex-man, vriend en dan 3 echte kinderen en de rest zijn uitwisselingsstudenten)! Ik en Jeanene bleven slapen omdat we niet naar huis geraakten laat 's avonds. We sliepen met 7 personen in de living op de sofa! Jeanene, Flavia, een andere student, ik en de 3 kleine kindjes van Laura. Veel slapen was er dus niet bij. We hebben tot 2u naar 'Dear John' gekeken en daarna wouden we gaan slapen, maar echt slapen lukte niet omdat we op elkaar waren gepropt en ik werd veel wakker 's nachts. Och ja, ik heb het overleefd en ik vond het feestje echt leuk!

Veel liefs!!

zaterdag 20 augustus 2011

Footy!!

In België kijk ik nooit voetbel, laat staan dat ik naar een match ga kijken. Hier wilde ik naar het Australian Football gaan! Dat deed ik dus, gisterenavond, en ik vond het echt supertof, veel leuker dan voetbal eigenlijk.
Football hier is een echt familie-uitstapje. Het hele gezin komt naar het football met de kleinste kinderen en volledig uitgedost in de kleuren van hun team. In België zie je voornamelijk mannen in het stadium, hier zijn er evenveel vrouwen als mannen en dat merk je aan de toiletten! Er zijn evenveel plaatsen met vrouwentoiletten als mannen, je moet hier niet het hele stadium aflopen voor je 1 vrouwentoilet vind.

De supporters van de 2 teams zitten gewoon samen in de tribunes, in België worden de 2 teams gesplitst. Rellen denk je? Totaal niet! Ze zitten naast elkaar, babbelen met elkaar en oké, ze jutten elkaar wat op als 2 team een punt heeft gemaakt maar daar blijft het bij! Ik heb me geen minuut onveilig gevoeld zelfs al waren we met 3 meisjes in een enorm stadium (52 200 man!! en het was niet eens helemaal vol). Ik heb ook niet zo veel politie gezien.
De sfeer in het stadium was super! Echt gezellig! Van de 1e minuut van het eerste quarter leven ze zich ten volle in. Sommigen kunnen er echt wat van en dat is wel grappig om te zien :-p. Ze worden echt gek als er een punt gemaakt wordt!
Ik ben die avond bij Thayer blijven slapen omdat Upwey te ver is om 's avonds met de trein te doen. Het was gezellig! ik en Nikki bleven slapen en dan heb je natuurlijk een girls sleep-over :-). Vanmorgen dus lang uitgeslapen, het was 11u! ik heb hier in Australië nog geen enkele dag zo lang geslapen.
In de namiddag ben ik met Vicki naar haar tennis geweest. Ik zat zalig in het zonnetje. En dan 's avonds ben ik met haar en een vriendin van haar naar de film 'Jane Eyre' gaan kijken. Een mooie film maar een beetje een triestige film. Ik hou meer van komedies!

Morgenavond is er het afscheidsfeestje van Flavia, dat gaat echt leuk worden! Ik blijf ook daar weer slapen omdat ze aan de andere kant van Melbourne woont. Ik kijk er ech naar uit!

Dikke kussen!! XXX

vrijdag 19 augustus 2011

Goldcoast :-D

Een hele week zon, zee, strand! Zalig! Ik heb een hele week niet kunnen bloggen omdat we geen internet hadden in ons appartementblok. Hier zijn enkele stukjes die ik heb geschreven in Word.

Zaterdag 13aug, 17:15
Vanmorgen lang uitgeslapen! Zalig! Opgestaan en snel snel een lunch gemaakt, cornflakes gegeten en mijn tas gemaakt om naar Waterworld te gaan.
Waterworld is vlak naast Dreamworld en je kan vrijuit van de ene naar de andere gaan. We dachten dat het koud ging zijn in het water met onze bikini’s, maar dat was totaal niet zo. We hebben ons geïnstalleerd in ligstoelen aan het groot golfbad en zijn dan direct in alle waterglijbanen gegaan. Het was zo leuk. Het waterpark is niet zo groot maar de glijbanen die er zijn, zijn echt goed. In België bestaan er niet zo’n glijbanen. Het leken rollercoasters maar in water.
Maandag 15aug, 18:00
Vandaag moest ik heel vroeg opstaan, half 7 en dat op vakantie! Maar het was voor het goede doel: we gingen kajakken, snorkelen en ontbijten op het strand :–D. We werden weer opgehaald met een busje (ik denk dat elk evenementenbureau dat doet) en we reden naar de haven. Daar staken we onze handdoek en camera in een ‘dry bag’ zodat deze niet nat werden tijdens het kajakken, dan de kajakken van de oplegger halen, een snelle theorieles op het strand en dan het water in! Ik zat in de kajak met Nikki, ze had het nog nooit gedaan dus in het begin had ze een beetje schrik.
De eerste stop was op het strand van het kleine eilandje dat vlak voor de kust van het vaste land ligt. Daar hebben we ons ontbijtje gekregen: cornflakes, sinaasappel en een chocolade muffin. Daarna mochten we snorkelen! Echt super! We mochten niet te ver in oceaan want er was een sterke stroming en er waren veel speedbootjes en andere grote jachten…. Maar het was echt fantastisch! De vissen zwommen rondom me, bijna raakten ze me aan maar net op het einde gingen ze weer weg. Er was een rare soort, nog nooit gezien: lange, dunne, zwarte vissen met een hele lange en scherpe mond en heel kleine ogen. Echt raar maar wel mooi om te zien. Dan natuurlijk ook vissen met veel mooie, felle kleurtjes en de ‘gewone’ grijze vissen. We moesten opletten want we waren niet ver van de rotsen en daar waren meer gevaarlijke vissen die durfden bijten. Daar heb ik dus wijselijk naar geluisterd :-p!
In de namiddag ben ik een uurtje met Charlotte en Flavia naar het strand gegaan om te slapen(!) maar het was zo koud! Er was veel wind, dus dan zijn we maar gaan shoppen. Ik heb een mooi souvenir voor mama en papa gekocht: Heel mooi al zeg ik het zelf!
Dinsdag 16 aug, 18:35
Weer eens uitgeslapen en dan naar het strand! Het was zo zalig: gewoon niks doen, liggen zonnen en er was geen koude wind zoals gisteren :-D. Daarna moesten we wat boodschappen doen, brood en 2 keer avondeten voorzien.
In de namiddag hadden we een speedboot geboekt die ons langs de kust en tussen de verschillende eilandjes ging. Het was wel geen gewone rit: super snel, met spins (360°) en jumps over de hoge golven. Het was fantastisch! Ik had echt gedacht dat ik ziek zou worden, totaal niet! Het was zo leuk. We droegen allemaal lange regenjassen, niet mooi maar wel goed dat we het deden want het was echt koud met de wind en in de open oceaan.
Zo dit is in het kort wat ik een week gedaan heb. Tof hé! Ik heb me echt geamuseerd en het was gemakkelijk dat iedereen samen zat en niet verspreid zoals hier in Melbourne. Zo was het gemakkelijk om 's avonds op stap te gaan en activiteiten op het laatste moment af te spreken.
Veel liefs en tot binnen een week (!!) :-D

woensdag 10 augustus 2011

The Grampians

The what? Dat is een bergketen in de buurt van Ballarat (zo'n 3-4uur rijden van Melbourne) waar je fantastische bergtochten kan maken. Je leest het goed: tochten, geen gewone wandelingen.

Vroeg opgestaan en in de auto gesprongen. Ik heb in de auto gelukkig genoeg kunnen slapen. Ik ben geweest met Charlotte en haar gastgezin (Candy en Noël), heel aardige mensen. Ik ben hier al een paar keer blijven slapen (zoals nu) voor een activiteit en ze zijn heel gul en vriendelijk.
Aangekomen eerst wat gezocht naar de juiste parking voor onze wandeling. De parking was aan een groot stuwmeer, 'Lake Bellfield', daar alles klaargemaakt voor onze tocht: eten, drinken, dikke pull,...

Aan onze tocht begonnen en die pull en sjaals vlogen heel snel uit, zo warm!! Dat had niemand van ons gedacht want het regende toen we 's morgens vertrokken en hier was het zonnig :-D. Des te beter natuurlijk maar wel vermoeiend! De beklimming was afzien maar ook wel tof, vooral naar het einde toe. Dan was het niet gewoon stappen maar lettelijk omhoog klauteren op de rotsen. Dat was leuk!
Dan aangekomen en wat een beloning: prachtig uitzicht over de hele valei en het stuwmeer! En hier was ik wel blij met die pull en sjaal, zo koud hierboven! Er was enorm veel wind en als je bezweet bent.... Daar een klein halfuurtje gezeten genoten van het uitzicht, foto's genomen en wat gegeten.

En dan terug naar beneden, joepie dacht ik, maar niets is minder waar. Het is echt niet gemakkelijk om die 4,5 km naar beneden te stappen en klimmen. Het was heel steil en dat is zeer vermoeiend voor de knieën! Ik heb het geweten want ik heb 2 kleine blaren op mijn voeten (ik snap het niet want ik had goede stapschoenen aan!).

Terug beneden zijn we naar het plaatselijk cultuureel centrum gereden voor de zeeeer noodzakelijke plaspauze en hier hebben we onze boterhammetjes opgegeten. En opeens, heel veel wilde kangoeroe's! Echt mooi! :-D We moesten oppassen want wilde kangoeroe's kunnen heel gevaarlijk zijn, maar Charlotte en ik waagden het erop en stapten rustig naar hen toe. Geen problemen! We konden de babytjes naderen tot op 3 meter, maar we waagden ons niet aan de grote vaders! En die kangoeroe's kunnen nogal kakken! Niet normaal! We zagen een kudde van zo'n 60 kangoeroe's en het groene gras was vol kleine zwarte stipjes van hun... je weet wel :-p. Blijkbaar eten ze hun eigen uitwerpselen op omdat die nog vol vitaminen en voedstoffen zitten, lekker!!!!

Dan terug in de auto voor 3 uur, terug geslapen want ik was heel moe van de tocht. Nu, na een lekker warme douche is Candy eten aan het maken (curry of zoiets met nyoki???). Ik hoop dat het lekker is want ik heb honger.
Ik denk dat ik wel goed zal slapen! En morgen op naar de Goldcoast :-D. Ik hou jullie op de hoogte!

Veel liefs <3

dinsdag 9 augustus 2011

Kangoeroe's!!

Na een hectische ochtend toch goed en wel op de trein richting Footscray geraakt. Onderweg een paar problemen door de ochtendspits maar zonder kleerscheuren aangekomen.
Charlotte had mij en nog 2 andere meisjes (Nikki en Kendall) meegevraagd naar het "Ballarat Wildlife Park". Het was zo'n leuke dag! Van het moment dat we in het park waren, zagen we kudde's kangoeroe's gewoon vrij rondlopen bij de bezoekers. Ze waren zo tam, je kon ze aaien, eten geven, ermee op de foto,... Zoveel je maar wou! :-D Het hele park was er vol van! En die baby-kangoeroe's zijn natuurlijk het schattigst!
Er waren ook koala's, wombats, wallabi's, slangen, krokodillen,... Er was niet veel volk (20man in het totaal), dus we konden alles goed zien, geen gedrum, we konden veel mooie foto's maken van de dieren,... Echt heel leuk :-D.
Daarna nog even rondgelopen in Ballarat-city. Daar zijn we een "Goldshop" binnengegaan en zodra de verkoopster hoorde dat we uitwisselingsstudenten waren, nodigde ze ons uit achterin de zaak waar we echt goud mochten vasthouden. Natuurlijk goud, 98% zuiver en opgegraven in de streek. Het was echt superduur! Een voorbeeld: 57gr natuurlijk goud = 6000 AUS dollar!! Als er iemand geld te veel heeft... In de etalage lagen supermooie kettingen en ringen met dat natuurlijk goud, onbewerkt in. Ik zou me echt niet veilig voelen met zoveel geld aan mijn vinger of nek! Maar wel prachtig!
En je zou het niet zeggen, maar dat goud is echt zwaar! Een klein stukje van 3x3 cm kan tot 200 gr wegen.

Dan terug naar Melbourne. Ik ga nu niet meer terug naar Upwey voor ik naar de Goldcoast vertrek. Ik overnacht 2 dagen bij Charlotte omdat mijn gastmoeder mij niet naar de luchthaven kan brengen. Maar dat is helemaal niet erg want ik ben graag hier en Charlotte is mijn beste vriendin hier en haar gastouders zijn superaardig!

Dikke kussen!! xxx

maandag 8 augustus 2011

Rod Laver Arena (of toch bijna!) :-D

Na een rustig weekendje (picknicken in de Bothanical Gardens, 2 vriendinnen van Vicki bezoeken, een film gekeken,...) eindelijk nog eens wat tennis in mijn leven!
Charlotte en ik hebben vandaag, correctie -> Charlotte en ik WOUDEN vandaag de Rod Laver Arena bezoeken maar de tram en een stomme bewaker aan Flinders Street Station dachten er anders over: aan het station moesten we de tram nemen naar het Olympisch park. We wisten niet pecies welke stop we moesten nemen, dus vroegen we het aan de bewaker die aan de tramstop sto
Na een rustig weekendje (picknicken in de Bothanical Gardens, 2 vriendinnen van Vicki bezoeken, een film gekeken,...) eindelijk nog eens wat tennis in mijn leven!
Charlotte en ik hebben vandaag, correctie -> Charlotte en ik WOUDEN vandaag de Rod Laver Arena bezoeken maar de tram en een stomme bewaker aan Flinders Street Station dachten er anders over: aan het station moesten we de tram nemen naar het Olympisch park. We wisten niet pecies welke stop we moesten nemen, dus vroegen we het aan de bewaker die aan de tramstop nd. Hij zei: "Take stop 'MCG 7C'. Dat deden we. We stapten af aan 7C en moesten een hele omweg stappen om er te geraken! We verloren veel tijd en we misten de rondleiding op 5min!!! Maar het ergste komt nog: toen we de terreinen verlieten, zagen we een tramstop op 100m van de arena. Raad eens? Het was stop 7B! Door die stomme bewaker hadden we onze rondleiding gemist!

Om toch nog iets van onze dag te maken, hebben we bezocht wat we zelf konden doen. Zoals de oefenterreinen buiten, het 'Player Café',... En natuurlijk de shop! Ik heb voor mezelf een authentieke pull van de Australian Open in Melbourne gekoct! :-D Zo mooi! Dus dat was een leuke goedmaker.
We hebben daarna beslist om de rondleiding te doen in onze laatste week hier. Dan zijn er nog genoeg vrije dagen en nu weten we tenminste hoe we er SNEL geraken! Dus geen verlies, enkel uitstel.

Daarna zijn we naar 'Lygon Street' gegaan, een Italiaanse straat met allemaal chique, dure Italiaanse merken. Interessant maar niet voor mij bestemt ;-). Daar een lekker ijsje gegeten (banaan en passievrucht, zoooo lekker) en dan de trein naar Upwey genomen.
Op de trein, toen ik bijna aan mijn stop was, roept de bestuurder om dat de trein te weinig benzine heeft om de heuvel op te rijden. We moesten dus aan een vroeger station stoppen, juist 1 stop voor mijn! Daar in de kou gewacht op de volgende die mij 1 stop verder heeft afgezet!

Nu zit ik lekker in het (warmere) huis naar Friends te kijken. Jaja, ook hier zenden ze altijd de herhalingen van de herhalingen van de herhalingen... uit! Ik hou ervan! Ideaal!

Veel liefs en dikke kussen! <3

donderdag 4 augustus 2011

Great Ocean Road en 12 Apostles

Great! Fantastisch! Super! Ongelooflijk! Prachtig! Bestaan er nog synoniemen om zoiets onvergeetelijks te beschrijven?
We zijn gisteren om 9u aan Southern Cross Railway Station in Melbourne vertrokken met ons mini-busje (echt mini mini, check fb voor een foto) richting het zuiden. We zaten echt op elkaar gepropt. Wat wil je met 12 mensen + 12 slaapzakken + 12 kussens! Het was echt een lange en vermoeiende rit van 6 uur (enkel). In het begin reden we over de Freeway, wat snel vooruit gaat, en later op de Ocean Road op de kleine weggetjes langs de bergen en de kust, wat een heel pak trager ging.

We hebben een paar tussenstops gehouden om iets te eten, de beentjes te strekken, foto's te trekken,... Het zonnetje was er gelukkig ook. Het was gisteren 22 graden, de warmste 3 augustus ooit in Victoria. Dat maakte de dag natuurlijk nog leuker! Het was ook spijtig want net op zo'n warme dag zaten we de hele tijd in een busje, maar ja, je kan niet alles hebben hé!

1 van deze tussenstops was het "Mait's Rest Rainforest". Een, zoals de naam zegt, regenwoud dicht tegen de kust. Hierin hebben we een wandeling gemaakt van een half uurtje. Zo koud! Geen (of bijna geen) zon en veel vocht. Hier stonden echt reuzebomen! Stammen zo dik als een vrachtwagen (sorry maar ik vond geen andere vergelijking), ik kon er zelfs gewoon in staan!
Dan, eindelijk na 6 uur rijden, komen we op onze bestemming aan: The 12 Apostles! :-D Zo mooi! En natuurlijk veel volk, wat had je gedacht! Het was echt een ideale dag om hier naartoe te gaan. De zon zorgde voor een oneindig ver zicht over de oceaan. Het was echt prachtig. De hoge golven die tegen de 12 apostelen in sloegen, het strand, de zon, de wind in de haren, de mooie kleuren van de apostelen en leuke mensen om je heen! Ideaal :-D
In de buurt hiervan zijn we naar nog 2 plaatsen aan de kust geweest, 2 grote inhammen: "Thunder Cave" en "Loche and Gorge". Spijtig genoeg mochten we er niet in wandelen (want het stond onder water!).
Van hieruit hebben we een lange wandeling gemaakt naar onze slaapplaats, een oud scoutsgebouw. Over de duinen, in het zand, langs de oceaan en overal een open vlakte zo ver het oog reikt. De zon ging onder en dat gaf er nog net iets extra aan. Het was eigenlijk best romantisch :-p.
Wanneer de zon dan helemaal onder was, zijn we terug gekeerd naar de 12 apostelen om de pinguins te zien die dan tevoorschijn komen. Veel konden we niet zien want het was donker (duh!) en ze zaten zo'n 20 meter onder ons op het strand. Spijtig maar nu kan ik wel zeggen: 'Ik heb Australische pinguins gezien!!'

Nu werd het echt tijd om naar onze slaapplaats te gaan. Die was in de middle of nowhere! Echt, niemand in de eerste 30 km, enkel bomen, weien, de oceaan, bergen,... Heel mooi overdag, maar heel eng 's nachts! Die bomen zijn echt eng in het donker, de gure wind, geen mens, je kent de omgeving niet,... Het ideale, volgens sommige studenten, om een bosnachtspel te spelen!
Het spel: Iemand moest zich verstoppen en de rest moet zoeken. Wanneer je de verstopte vond, ging je bij hem/haar zitten en verstopte je je mee. Dit gaat door totdat er slechts 1 iemand meer overblijft die zoekt naar al de rest, die is verloren. Een kinderspelletje zeg je? Echt niet! In het donker ben je echt bang als er opeens niemand meer rondloop en jij de enige bent die nog aan het zoeken is in een omgeving die je niet kent! Gelukkig hadden enkele mensen een zaklamp mee en vormden we groepjes van 2 zodat, als er iets gebeurde, er iemand was om hulp te halen.
Nadien, uitgeput van de vermoeiende dag, hebben we alle matrassen in de 'living' gelegd van ons huisje zodat we allemaal samen konden slapen. Natuurlijk niet direct gaan slapen, of wat dacht je?!
Popcorn gegeten, horrorverhaaltjes vertelt, Weerwolven gespeeld, gezongen,... Nadien toch een beetje geslapen en na de korte nacht vroeg gewekt om terug in het mini-busje te stappen en terug te keren naar Melbourne :-(. Spijtig!

Ik ben nu echt moe! Het was echt vermoeiend! Ik ga dus vroeg in mijn bedje kruipen :-)
Slaapwel en veel liefs!! XXXX

maandag 1 augustus 2011

Williamstown 2

We (Nikki, Charlotte en ik) verveelden ons en we wouden niet nog een keer in Melbourne-city rondlopen. Alles hebben we al gezien! Ik vertelde over wat ik dit weekend deed en stelde toen voor om met de trein naar Williamstown te gaan (Nikki wou eens iets anders zien dan de stad) en dat deden we.
Het weer was niet zo prachtig als gisteren, maar we hebben ons goed geamuseerd! Rondgelopen in het kleine havenstadje, een pasta en fish&chips gegeten, foto's genomen en op de pier gewandeld. Het was een rustig dagje met ons drieën!


Morgen ga ik bij Charlotte thuis overnachten voordat we vertrekken naar "The 12 Apostles" en de "Great Ocean Road". Dat worden 2 vermoeiende maar leuke dagen. Ik kijk er echt naar uit! Het volgende verslagje krijg je dus pas donderdagavond.

Vele kussen !